Katecheza dla dorosłych 2009.10.25

Katecheza nr 7, Sakrament kapłaństwa

Kontynuując nasze rozważania na temat sakramentów, chcemy dzisiaj zatrzymać się, w roku kapłaństwa, nad sakramentem święceń. W dokumentach Kościoła, sakrament ten nazwany jest sacramentum ordinis i obejmuje: diakonat, kapłaństwo i biskupstwo.

         W Nowym Testamencie tyko Pan Jezus jest w pełni znaczenia Kapłanem. To On składa Bogu najwyższą ofiarę, składając siebie na ołtarzu krzyża. Tę ofiarę utrwalił Pan w obrzędach, które sprawowali najpierw apostołowie potem ich następcy.

         W przeszłości, od starożytności wykształtowały się różne posługi.  W drodze do sakramentu kapłaństwa trzeba było przejść wszystkie stopnie posług, by sprawdzić, czy kandydat jest gotowy do posługi. Nazwano je z czasem święceniami niższymi i wyższymi. Do niższych święceń należało: Ostiariat (opiekowali się budynkami kościelnymi), Tonsura (symboliczne wygolenie głowy i przyjęcie stroju duchownego od VI w.), Lektorat i Egzorcystat. Do święceń wyższych należało: subdiakonat, diakonat, kapłaństwo i jego pełnia w biskupstwie.

         Dzisiaj w drodze do kapłaństwa mamy posługi: Lektoratu, akolitatu (nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej), potem Obrzęd Kandydatury (Oznacza on ,publicznie wyrażoną, wolę kandydata przyjęcia świeceń Diakonatu i Prezbiteratu). Następnie kandydat przyjmuje święcenia Diakonatu i po roku czasu święcenia Kapłańskie. Niektórzy kapłani są powołani do pełni kapłaństwa w święceniach i posłudze Biskupiej.