Katecheza dla dorosłych 2008.10.12

Katecheza nr 7, Początki pierwszej podróży misyjnej Św. Pawła

Św. Paweł wraz z Barnabą udali się na Cypr. Udał się z nimi także Jan Marek. Swoją działalność misyjną rozpoczęli od największego miasta Cypru czyli  Salaminy. Tam głosili Ewangelię w synagogach żydowskich. Była tam liczna kolonia (diaspora) żydowska.

Św. Paweł stworzył pewien model postępowania. Przyjeżdżając do jakiegoś miasta najpierw szukał pracy w dzielnicy żydowskiej, potem w szabat szedł do synagog i wyjaśniał Pisma, wskazując, że Jezus Chrystus jest obiecanym Mesjaszem. Wśród żydów Paweł nie zdobył szczególnego posłuchu, ale wtedy zwracał się do pogan i ci słuchali go chętnie. Z nowo nawróconych pogan i żydów tworzył nową gminę chrześcijańską. Jednak przeciwko Pawłowi wybuchały silne protesty, najczęściej ze strony żydów z synagogi i musiał nieraz uciekać, aby ocalić się przed prześladowaniem. Jednak wspólnota lokalna chrześcijańska pozostawała i dzięki Duchowi Świętemu się rozwijała.

Po przejściu całej wyspy udali się na Pafos siedzibę namiestników rzymskich. Prokonsulem w tym czasie był Sergiusz-Paweł. Św. Paweł głosił mu Dobra Nowinę, ale od wiary odciągał go fałszywy prorok Bar-Jezus Elimas (mędrzec, mag). Św. Paweł ukarał fałszywego proroka czasową ślepotą. Wtedy prokonsul się nawrócił. Do tego momentu Dzieje Apostolskie nazywają Apostoła Narodów Szałem. Po nawróceniu Sergiusza-Pawła, Szaweł jest nazywany Pawłem.