Katecheza dla dorosłych 2009.06.21

Katecheza nr 36, Listy Św. Pawła (12)

Święty Paweł po oczyszczeniu się z zarzutów podejmuje sprawę jałmużny dla braci w Jerozolimie. Apostoł często wspomina o tym problemie. Wspólnoty w Macedonii, które Paweł odwiedził, całym sercem i hojnie odpowiedziały na potrzeby Kościoła Jerozolimskiego. Apostoł posyła Tytusa, aby zajął się zbiórka w Achai. Chrystus ubogaca swoim ubóstwem dlatego dostatek jednych ma przyjść w pomocy drugim. Paweł zapowiada też przybycie Tytusa do Koryntu, który także w tej wspólnocie będzie prowadził dzieło zbiórki.

Dalszym problemem, którym autor się zajął to osobista obrona. Posądzono go o słabość, surowość, tchórzostwo i uległość. Paweł odpowiada, że używa swojej władzy dla zbudowania, a nie dla zniszczenia. Atakowana go o chore ambicje. Apostoł odpowiada, że dla nikogo nie był ciężarem i sam nosił troski wiernych. Świadectwem jego mandatu apostolskiego są jego liczne trudy, więzienia, chłosty i inne niebezpieczeństwa. Także wizje i objawienia świadczą za nim, jako posłanym przez Pana. Dodatkowym dowodem apostolskiej godności Pawła są znaki, cuda i przejawy mocy. Mają one umacniać wiarę wiernych i zniechęcać do wszelkiego zła. Apostoł zapowiada swoje trzecie przybycie do Koryntu i modli się za wspólnotę.

W zakończeniu zachęca do doskonałości i życzy łaski Chrystusa, miłości Boga i daru jedności w Duchu Świętym.