Katecheza dla dorosłych 2010.02.07
Katecheza nr 19, Rok liturgiczny
(11),
„Wielki Piątek” W starożytności chrześcijańskiej wierni gromadzili się już o szóstej rano, aby adorować relikwie Krzyża Świętego. Ta adoracja odbywała się w kaplicy umieszczonej na wzgórzu Golgoty. W południe (w godzinie rozpoczęcia męki Chrystusa na krzyżu) gromadzono się i słuchano słów Pisma Świętego o męce Pana Jezusa. Obecnie nabożeństwo wielkopiątkowe celebruje się po południu. Modlitwa Wielkiego Piątku ma cztery części: 1. liturgia Słowa Bożego, zakończona modlitwą powszechną 2. uroczysta adoracja krzyża 3. wspólna Komunia Święta 4. procesja do Grobu Pańskiego Na początku, Kapłan ubrany w szaty mszalne koloru czerwonego udaje się do ołtarza, potem klęka i przyjmuje postawę leżącą. Potem następuje liturgia Słowa Bożego. Podczas Ewangelii odczytuje się Mękę Pańską w relacji Świętego Jana. Liturgie kończy uroczysta modlitwa powszechna. Potem następuje adoracja krzyża. Zostaje on uroczyście wniesiony i „przedstawiony” przez wyśpiewane słowa: Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata – pójdźmy z pokłonem (Śpiewa kapłan, trzykrotnie powtarzając tę formułę). Adorację krzyża rozpoczyna kapłan, potem siostry zakonne, posługujący przy ołtarzu i wszyscy obecni w świątyni. Na Komunię Święta ołtarz nakrywa się obrusem i umieszcza na nim korporał i mszał. Kapłan przynosi Najświętszy Sakrament z „ciemnicy” i następują obrzędy Komunii Świętej. Jest ona punktem kulminacyjnym tej celebracji. Po Komunii Świętej zanosi się Najświętszy Sakrament do tzw. Grobu Pańskiego i następuje adoracja, aż do Liturgii Paschalnej. Tradycja budowania Grobu Pańskiego była znana kiedyś w całym Kościele, ale obecnie istniej tylko w Polsce. |