Katecheza dla dorosłych 2008.11.30

Katecheza nr 13, Druga podróż misyjna Św. Pawła (3)

          Wyprawa udała się nocą do Berei, aby uniknąć prześladowania jakie rozpoczęło się w Tesalonice. W Berei ku zaskoczeniu Pawła środowisko synagogi przyjęło go bardzo przychylnie i wielu Żydów uwierzyło. Jednak po jakimś czasie w ślad za Pawłem pojawili się jego oponenci i Apostoł pozostawił Tymoteusza i Sylaba, a sam udał się do Aten.

         Ateny były miastem intelektualistów, filozofów, ale także bardzo wielkiej ilości pogańskich świątyń i posągów bożków. Paweł udał się na Areopag, miejsce wymiany myśli, ateńskiego sądu i spotkań uczonych pogańskich. Tam Paweł wychodząc od posągu podpisanego „nieznanemu bogu” (poganie byli tak religijni, że wystawiali wszystkim swoim bożkom posągi, ale w obawie pominięcia jakiegoś z bóstw wystawili jeden z posągów ewentualnemu bogu, którego nie znali) zaczął głosić Ewangelię. Dopóki nie poruszał problemu zmartwychwstania był słuchany. Gdy jednak zaczął mówić o zmartwychwstaniu Chrystusa i ludzi został wyśmiany (kultura grecka żyła w przekonaniu, zgodnym z tradycyjnymi filozofami greckimi, że dusza w człowieku jest dobra, a ciało złe. Ciało było swoistego rodzaju wiezieniem, a śmierć według nich uwolnieniem. Dlatego zlekceważono Pawła gdyż prawda o zmartwychwstaniu było w całkowitej opozycji z ich tradycyjnym myśleniem o człowieku i jego życiu).

         Paweł, który przeżył bardzo mocno tę porażkę, udał się do Koryntu, miasta o zupełnie odmiennym charakterze. Było to miasto portowe i handlowe. Tam spotkał swoich rodaków Akwilę i Pryscyllę wysiedlonych żydów z Rzymu nakazem cesarskim. Apostoł Narodów zamieszkał u nich i razem z nimi zajmował się wyrabianiem materiałów na namioty.