Sakrament święceń

„Cała wspólnota wierzących jako taka jest kapłańska. Wierni wykonują swoje kapłaństwo, wynikające ze chrztu, przez udział w posłaniu Chrystusa, Kapłana, Proroka i Króla, każdy zgodnie z własnym powołaniem”. (KKK 1546)

Dzięki temu, że przez chrzest staliśmy się częścią Kościoła – Ciała Chrystusa wszyscy jesteśmy kapłanami. Jesteśmy ludem kapłańskim, to znaczy: wszyscy mamy udział w Kapłaństwie Chrystusa bo wszyscy jesteśmy powołani do nieustannego składania ofiar. Te ofiary mają sens i mogą nas uświęcić dzięki ofierze Chrystusa – jedynej i doskonałej.

Spośród ludzi ochrzczonych Bóg wybrał niektórych i powołał ich do kapłaństwa urzędowego – hierarchicznego. Kapłaństwo powszechne wszystkich ochrzczonych i kapłaństwo urzędowe, związane z sakramentem święceń, są ze sobą nierozerwalnie związane i wzajemnie od siebie zależą. Oba stanowią nieodłączna część wspólnoty Kościoła i przyczyniają się do jego uświęcenia. Kapłaństwo urzędowe służy kapłaństwu wspólnemu. „Jest ono jednym ze środków, przez które Chrystus nieustannie buduje i prowadzi swój Kościół” (KKK 1547)

Chrystus jest obecny w Kościele także poprzez posługę kapłanów. Katechizm Kościoła przypomina, że kapłaństwo urzędowe – hierarchiczne działa „w osobie Chrystusa – Głowy”. Jest to więc kapłaństwo wyjątkowe, bo dzięki niemu wszyscy wierzący mogą doświadczyć widzialnej obecności Chrystusa jako głowy Kościoła (KKK, 1549).

Kapłaństwo hierarchiczne działa w imieniu całego Kościoła, gdy zanosi do Boga modlitwę Kościoła. Kapłani są sługami wspólnoty Kościoła i jako słudzy Kościoła reprezentują Kościół.

Sakrament święceń nie uwalnia człowiek, który go przyjmuje od słabości, błędów i grzechu. Moc Ducha Świętego daje jedynie gwarancję, że w aktach sakramentalnych nawet grzeszność pełniącego posługę święceń nie może stanowić przeszkody dla owocu łaski..

Sakrament świeceń sprawowany jest w trzech stopniach:

1.     biskupstwa, który stanowi pełnię sakramentu święceń i staje na czele wspólnoty Kościoła;

2.     prezbiteratu, który zależny jest od władzy biskupów, a ustanowiony jest dla pasterzowania i sprawowania kultu;

3.     diakonatu, który jest stopniem służebnym nakierowanym na posługę słowa i miłosierdzia.

Katechizm Kościoła poucza nas jednak, że tak naprawdę istnieją tylko dwa stopnie kapłaństwa: episkopat (biskupstwo) i prezbitera, Do nich tylko odnosi się pojęcie sacerdos tj. kapłan. Katechizm przypomina równocześnie, że diakoni, choć pełnią rolę służebną wobec biskupów i prezbiterów, mają także udział w sakramencie święceń i należy się im ten sam szacunek: Niech wszyscy szanują diakonów jak samego Jezusa Chrystusa, a także biskupa i prezbitera (por. KKK 1554).