Katecheza dla dorosłych 2008.10.26

Katecheza nr 8, Pierwsza podróż misyjna Św. Pawła

Po nawróceniu prokonsula Sergiusza Paweł, Barnaba i Jan Marek udali się na wybrzeża Azji mniejszej i wylądowali w Pamfilii (kraina bardzo niebezpieczna, kryjówka przestępców i korsarzy).Z niewiadomych przyczyn Jan Marek odłączył się od wyprawy misyjnej i powrócił do Jerozolimy. Kierownictwo nad wyprawą przejął Paweł. Dotychczas podróży przewodził Barnaba.

Podczas długiej podróży do Antiochii Pizydyjskiej, Paweł nabawił się malarii, która będzie dla niego wielkim udręczeniem. W Antiochii słuchano go bardzo chętnie, ale Żydzi podburzyli wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli i wzniecono prześladowanie Pawła i Barnaby. Musieli uciekać z miasta.

Swoją działalność misyjną kontynuowali podczas podróży w kierunku Ikonium, które znajdowało się ok. 130 km od Antiochii Pizydyjskiej. W Ikonium Paweł pozostał dłuższy czas i po początkowych sukcesach po raz kolejny wzniecono prześladowanie Pawła i Barnaby. Znowu musieli ratować się ucieczką, gdyż groziło im ukamienowanie.

Następnie wyprawa udała się do Listry. Tam dokonali cudu uzdrowienia chromego od urodzenia. Cud ten niestety źle odebrany przez mieszkańców miasta przysporzył bardzo dużo kłopotów. Tubylcy myśleli, że Paweł i Barnaba to Merkury i Zeus i chcieli im oddać boską cześć. Z wielkim trudem zdołali powstrzymać tłum od złożenia im ofiary. Mieszkańcy zostali znowu podburzeni przez przeciwników Pawła i wyrzucono go z miasta. Tam go ukamienowano. Myślano, że już umarł i dlatego zostawiono go. Uczniowie znaleźli Apostoła Narodów zatroszczyli się o niego i następnego dnia wysłali go do Derbe. Tam lecząc się również głosił Dobra Nowinę.