Katecheza dla dorosłych 2010.05.30

Katecheza nr 31, Rok liturgiczny (23),

„Gesty i postawy liturgiczne 5”

Rozważymy dzisiaj ostatnie z gestów liturgicznych:

1.     Bicie się w piersi – jest znak typowo chrześcijański, oznacza pokutne usposobienie i wyraża żal za grzechy. Bicie się w piersi wskazuje na serce, jako ośrodek życia i siedlisko uczuć, ale i „miejsce” powstawania grzechu. Ma na celu pokazać pragnienie oczyszczenia serca.

2.     Obmycie rąk – gest ten sięga początków chrześcijaństwa. Na początku było to związane z zabiegiem higienicznym. W czasie procesji z darami Kapłan odbierał przyniesione dary. Często były to dary natury: owoce, warzywa, zwierzęta. Potem kapłan mył ręce, aby je mieć czyste do sprawowania dalszej części liturgii. Z czasem gest ten oznaczał symbolicznie obmycie wewnętrzne, serca człowieka. Dzisiaj obrzęd ten wyraża pragnienie wewnętrznego oczyszczenia.

3.     Znak krzyża – przypomina Chrystusowe dzieło odkupienia człowieka, jest znakiem wiary, źródłem łask, jest wezwaniem do umartwienia, naśladowania Zbawiciela w Jego drodze krzyżowej. Kreślimy znak krzyża nad osobami, przedmiotami, pomieszczeniami i na sobie. Chrześcijanie zawsze widzieli w tym znaku: obronę przed demonami, pomoc w pokusach, umocnienie wiary i publiczne jej wyznawanie. Otwiera i zamyka czynności liturgiczne, błogosławimy znakiem krzyża ze słowami wzywającymi Trójcę Świętą. Przypomina to nasz Chrzest Święty i naszą przynależność do Chrystusa Pana. Przypisuje się Św. Benedyktowi ułożenie modlitwy: Crux Santa sit mihi lux, non draco sit mihi dux! Krzyż Chrystusa niech będzie mi światłem, niech szatan nie będzie mi przewodnikiem!