Katecheza dla dorosłych 2017.02.26

Kościół a judaizm

Katechizm stwierdza, że „Lud Boży Nowego Przymierza, zgłębiając swoją tajemnicę, odkrywa swoją więź z narodem żydowskim. W odróżnieniu od innych religii niechrześcijańskich, wiara żydowska jest już odpowiedzią na objawienie Boże w Starym Przymierzu” (KKK 839).

Sobór Watykański II podkreślił, że nie możemy Żydom, jako narodowi, przypisywać zbiorowej winy za to, co popełniono podczas męki Jezusa. Nie możemy jej przypisać ani Żydom wówczas żyjącym, ani Żydom dzisiejszym. Nie należy przedstawiać Żydów jako odrzuconych czy przeklętych, ani przeciwstawiać sobie świętych ksiąg Starego i Nowego Testamentu.

Okolicznością sprzyjającą dialogowi było ustanowienie państwa Izrael. Oto bowiem Żydzi żyjący dotychczas w diasporze, w rozproszeniu, po blisko dwudziestu stuleciach zaczęli budować własne państwo. Choć nie udało się dokonać tego w sposób pokojowy, z uwzględnieniem słusznych aspiracji narodu palestyńskiego, to chrześcijanie, którzy w losie Żyda – wiecznego tułacza widzieli karę Bożą, stanęli wobec pytania o religijne znaczenie powrotu Żydów do ziemi przodków. Przełomowe znaczenie miało tu nawiązanie stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską i Izraelem pod koniec 1993 r.

Pamiętajmy: Wyznawców judaizmu nazywamy naszymi starszymi braćmi w wierze.