Katecheza dla dorosłych

Tekst katechezy na 22.06.2014 roku

Udzielanie i skutki sakramentu namaszczenia chorych.

·         Sakramentu namaszczenia chorych mogą udzielać tylko kapłani (biskupi i prezbiterzy).

·         Kiedy należy prosić o udzielenie tego sakramentu? Katechizm Kościoła Katolickiego odpowiada: „odpowiednia pora na przyjęcie tego sakramentu nastaje już wtedy, gdy wiernemu zaczyna zagrażać śmierć z powodu choroby lub starości” (KKK 1516).

·         Tak jak wszystkie sakramenty namaszczenie chorych jest celebracją liturgiczną i wspólnotową, niezależnie od tego, czy jest udzielane w rodzinie, w szpitalu czy w Kościele, jednemu choremu czy całej grupie chorych dlatego ważne jest, by w tym czasie z chorym byli jego bliscy.

·         Udzielając sakramentu szafarz w milczeniu nakłada ręce na głowę chorego, modli się, a następnie namaszcza jego czoło i ręce świętym olejem. Namaszczając czoło wypowiada słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego”. Przy namaszczeniu rąk mówi: „Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie”.

·         Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski, która jednoczy wewnętrznie chorego z męką Chrystusa, dla jego własnego dobra oraz dla dobra Kościoła, dając mu pocieszenie, pokój, siłę, a także przebaczenie grzechów, jeżeli chory nie mógł się wyspowiadać.

·         Sakrament ten prowadzi niekiedy także, jeśli taka jest wola Boża, do uzdrowienia ciała.

·         W każdym przypadku namaszczenie to przygotowuje chorego na przejście do domu Ojca.