Katecheza dla dorosłych

Tekst katechezy na 15.06.2014 roku

Ustanowienie i istota sakramentu namaszczenia chorych.

·         Jezus Chrystus wielką troską otaczał chorych - okazywał im współczucie i utożsamiał się z nimi. Uzdrowił też wielu chorych: niewidomego od urodzenia, kobietę cierpiącą na krwotok, sparaliżowanego, trędowatego i wielu innych.

·         Przywracając zdrowie dla ciała, Jezus żądał od chorych wiary.

·         Szczególnym wyrazem troski Jezusa o chorych jest ustanowiony przez Niego sakrament namaszczenia chorych.

·         Tak o tym sakramencie pisze św. Jakub Apostoł: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5, 14-15).

·         Katechizm Kościoła Katolickiego uczy: „Kościół wierzy i wyznaje, że wśród siedmiu sakramentów istnieje specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą - namaszczenie chorych” (KKK 1511).

·         Przez święte namaszczenie Bóg „usuwa winy, jeśli byłyby jeszcze jakieś do odpokutowania, oraz pozostałości grzechu: przynosi ulgę i umocnienie duszy chorego, wzbudzając w nim wielką ufność w miłosierdzie Boże.

·         Chory podniesiony na duchu łatwiej znosi dolegliwości choroby i trudy, łatwiej opiera się pokusom szatana, a niekiedy odzyskuje zdrowie ciała, jeśli jest to pożyteczne dla zbawienia duszy”.