Katecheza dla dorosłych 2011.12.11

Katecheza nr 12, Dokumenty Kościoła cz. 10.

Ewangelii Nuntiandii adnotacja Apostolska Papieża Pawła VI cz. 7.

Jednakże są takie momenty w życiu Kościoła, które są zarezerwowane tylko dla pasterzy. Podczas liturgii głoszą słowo Boże. Podejmują starania, aby zjednoczyć rozproszony lud Boży. Karmią lud sakramentami i zachowuje go w jedności.  Inni członkowie Kościoła, zgodnie ze swoim powołaniem  podejmują również ewangelizację. Stan zakonny w szczególny sposób podejmuje świadectwo życia chrześcijańskiego. Realizując cnoty ewangeliczne pokazuje całemu światu, że Królestwo Boże już urzeczywistnia się na ziemi. Wskazuje na piękno życia w przyjaźni z Bogiem. Stan świecki natomiast, zgodnie ze swoim powołaniem podejmuje dzieło ewangelizacji w świecie. Ponieważ jest obecny w świecie może przemawiać do niego jego własnym językiem, przez co, orędzie zbawienia może zostać dobrze zrozumiane przez współczesnego człowieka. „Polem właściwym dla ich ewangelizacyjne aktywności jest szeroka i bardzo złożona dziedzina polityki, życia społecznego, gospodarki, dalej dziedziny kultury, nauki i sztuki, stosunków międzynarodowych, środków przekazu społecznego…”. Również rodzina, jako najmniejsza komórka społeczna ma się stać miejscem przyjmowania Dobrej Nowiny, jak i jej głoszenia.

Dzieło ewangelizacji dokonuje się zawsze pod natchnieniem Ducha Świętego. Ewangelizator musi poddawać się Duchowi Świętemu. To On jest głównym sprawcą rozrostu Ewangelii w sercach ludzkich i Jej owocowania. Ewangelizator musi otwierać się na powiew Bożego Ducha przez modlitwę, uczestnictwo w życiu sakramentalnym, pogłębianie prawd Bożych przez osobista refleksję nad nimi.