Transmisja
Mszy Św. na żywo z naszej parafii
w
każdą niedzielę o godzinie 10:00
Transmisje
dostępne w zakładce „Transmisja” po lewej stronie.
W cieniu 100-lecia
podziału Parafii Bydgoskiej (1924-2024) PARAFIA ŚW. WINCENTEGO A
PAULO Erygowana sto lat temu parafia, została oddana w zarząd Zgromadzeniu
Księży Misjonarzy św. Wincentego ŕ Paulo zaproszonych do
Bydgoszczy przez abp. gnieźnieńskiego i poznańskiego, ks.
Edmunda kard. Dalbora. Pierwotnym
ośrodkiem kultu była kaplica urządzona w sali gimnastycznej
Internatu Kresowego przy ul. Chodkiewicza, poświęcona w 1922 roku.
Budowę kościoła – na działce przy al. Ossolińskich
2, darowanej przez władze Bydgoszczy – zapoczątkowały prace
przygotowawcze prowadzone od marca roku 1924. W latach 1925-1939 zbudowano
kościół z dwoma skrzydłami przeznaczonymi na dom zgromadzenia.
Już pod
koniec 1927 roku wybudowano prezbiterium kościoła, portyk
wejściowy i oba skrzydła domu, a na początku następnego
roku zakończono prace przygotowawcze pod fundamenty rotundy. W
połowie roku 1928 dobudowano do prezbiterium prowizoryczny barak o
powierzchni 350 m. kw. i przeniesiono nabożeństwa z tymczasowej
kaplicy do kościoła. Odbudowę
kompleksu zniszczonego i sprofanowanego przez Niemców w latach 1939-1945,
rozpoczęto w 1946 roku kładąc prowizoryczny dach
kościoła i domu oraz zamykając otwór szczytowy kopuły
latarnią z krzyżem. Miasto podarowało parafii materiały
budowlane i organy, a skromne wyposażenie w postaci naczyń i
sprzętów liturgicznych przekazał dyrektor Muzeum Miejskiego –
Kazimierz Borucki. Kolejne lata powojenne to żmudna odbudowa obiektów
oraz prace nad wystrojem świątyni. Zespół bazyliki św.
Wincentego ŕ Paulo i domu zgromadzenia (arch. Adam Ballenstaedt)
obejmuje kościół i dwuskrzydłowe założenie domu.
Kościół – jako wotum wdzięczności za powrót Pomorza do Macierzy oraz wyraz
uczczenia 300-lecia powstania Zgromadzenia Księży Misjonarzy –
został zbudowany w stylu neoklasycystycznym, wzorowanym pod
względem architektonicznym na panteonie rzymskim, i jako jedyny w tym
stylu w Polsce jest jednocześnie największym kościołem w
Bydgoszczy, a także jednym z największych w Polsce, mogącym
pomieścić około 12 tys. osób. Centralna budowla na bazie
koła kryta jest żelbetową kopułą, której
wysokość do szczytu krzyża wynosi 64 m. Wokół murów
rotundy, na wzór rzymskiego Panteonu, rozmieszczono osiem
kapliczek-edykuł. Każda z nich stanowi osobny, boczny ołtarz
flankowany dwiema korynckimi kolumnami, a w niszach umieszczono posągi
świętych. Ołtarz główny – zaprojektowany w
całości przez prof. Wiktora Zina – składa się z
monumentalnej grupy Ukrzyżowania i mozaiki. Ogromny krucyfiks i
stojąca pod nim grupa Wincentego a Paulo z ubogimi, przedstawione
są na tle mozaiki. Dopełnieniem treściowym i symbolicznym
ołtarza są dwie mozaiki na ścianach prezbiterium
przedstawiające dzieła miłosierdzia związane ze św.
Wincentym. Na uwagę zasługuje wejście do świątyni z
monumentalnymi kolumnami oraz „Drzwiami Błogosławieństw”
składającymi się z 16 płaskorzeźb (art. Michał
Kubiak). Od 1962 roku pracami
nad odbudową kościoła i jego wystrojem wewnętrznym
kierował prof. Wiktor Zin. Parafia
posiada cmentarz o pow. 18 ha z głównym wejściem przy al.
Kardynała Stefana Wyszyńskiego (dawna ul. Stepowa). Cmentarz o
początkowej powierzchni 1 ha założyła 06 VII 1884 r.
gmina Bielawy na pochówki katolików i ewangelików; w 1924 r. Miasto
przekazało cmentarz parafii. Proboszczowie:
ks. Antoni Mazurkiewicz CM (1925-1929), ks. Ludwik Moska CM
(1929-1937), ks. Jan Wagner CM (1937-1939), ks. Edmund Włodarz CM
(1940-1941), ks. Władysław Giemza CM (1945-1957), ks. Paweł
Teodorowski CM (1957-1962), ks. Ludwik Sieńko CM (1962-1980), ks. Antoni
Strycharz CM (1980-1986), ks. Czesław Żak CM (1986-1992), ks.
Edmund Karuk CM (1992-1996), ks. Augustyn Konsek CM (1997-2004), ks. Marek
Bednarek CM (2004-2013), ks. Mieczysław Kozłowski CM (2013-2019), ks.
Sławomir Bar CM (2019-). (em) Wybrana
bibliografia: Sroka Z., Z
dziejów parafii i kościoła św. Wincentego a Paulo w Bydgoszczy
(1924-1975), „Nasza Przeszłość”, t. 53, Kraków 1980;
Rudnicki D.B., Bazylika św. Wincentego a Paulo ma 70 lat,
„Kalendarz Bydgoski” 1995; Konsek A., Strycharz A., Bydgoska Bazylika
Mniejsza św. Wincentego ŕ Paulo 1924-1999, red. D.B. Rudnicki,
Bydgoszcz 1999. Nowenna Pompejańska Nowenna Pompejańska nazywana jest też nowenną „nie do odparcia”, ponieważ Matka Boża złożyła obietnicę, że każdy, kto przez 54 dni odmówi różaniec, prosząc o konkretną łaskę - otrzyma ją. Nowenna to dziewięciodniowe nabożeństwo odmawiane zazwyczaj w jednej konkretnej intencji. Nowenna pompejańska jest specyficzną modlitwą, bo składa się z sześciu nowenn. Powstała prawdopodobnie w Pompejach i została rozpropagowana przez dominikańskiego tercjarza bł. Bartłomieja Longo. Jako student związał się z ruchem satanistycznym, który dość mocno działał w ośrodkach akademickich. Był zafascynowany okultyzmem i doszedł nawet do wtajemniczenia na poziomie kapłana. Wiele grup studenckich w Neapolu oraz innych ośrodkach w krajach zachodniej Europy podlegało wtedy wpływom ruchów masońskich i satanistycznych. Błogosławiony Bartłomiej Longo dwa lata trwał w tych praktykach. Przeżywał wielkie ciemności, chciał popełnić samobójstwo. Znajomy katolik umówił go w końcu na spotkanie z księdzem, który przekonał Bartłomieja, że musi powierzyć się Matce Bożej. I rzeczywiście tak uczynił. Wyszedł z ciemności, ale przez cały okres nawrócenia mocno przeżywał swoje odejście od Boga i miał straszne pokusy rozpaczy. Kiedyś przyjechał do Pompejów, gdzie znajoma prosiła go, by zajął się terenem, który dzierżawiła. Podjął się tego zadania i gdy tam przebywał, nadal przeżywał ogromne ciemności. W pewnym momencie usłyszał słowa: „Jak będziesz się modlił na różańcu i propagował Różaniec, to Ja cię z tego uleczę”. To były słowa Matki Bożej. Zaczął odmawiać Różaniec i odzyskał spokój. W Pompejach odbudował kościół, wybudował sanktuarium Matki Bożej, do którego przywiózł obraz Matki Bożej Różańcowej ze św. Dominikiem. Pewnego dnia przyszła do niego kobieta, która została uzdrowiona za pośrednictwem Matki Bożej. W chorobie usłyszała wskazanie, że powinna modlić się na różańcu przez 54 dni. Pierwsze 27 dni miała prosić o uzdrowienie, a przez kolejne 27 dni miała dziękować. Po 54 dniach została uzdrowiona. Przyszła i opowiedziała o tym Bartłomiejowi. On natomiast zaczął w Pompejach propagować nowennę zwaną dzisiaj pompejańską. Papieże uznali tę nowennę oraz objawienia z nią związane jako prawdziwe ze względu na ogromną skuteczność. Jak się modlić? Nowenna pompejańska trwa 54 dni. Każdego dnia odmawiamy trzy części różańca świętego (radosną, bolesną i chwalebną). Jeśli ktoś chce, może odmawiać czwartą część z tajemnicami światła. Przed rozpoczęciem różańca wymieniamy najpierw intencję (tylko jedną), a następnie mówimy: „Ten różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo Różańca świętego”. Odmawiamy modlitwy początkowe różańca (Wierzę w Boga, Ojcze Nasz, 3 Zdrowaś Mario, Chwała Ojcu) – jeden raz na początku nowenny w danym dniu. Odmawiamy różaniec – wszystkie 15 tajemnic (do nowenny pompejańskiej można dołączyć również tajemnicę światła). Nie trzeba odmawiać wszystkich tajemnic za jednym razem – modlitwę można podzielić, np. na pory dnia. Po zakończeniu każdej części różańca odmawiamy modlitwy: błagalną bądź dziękczynną. Modlitwy błagalne (odmawiane pierwsze 27 dni) i dziękczynne (kolejne 27 dni) w Nowennie Pompejańskiej: Modlitwy końcowe w trakcie części błagalnej: Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach, nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez upodobanie, jakie okazujesz dla Twojej świątyni w Pompejach wysłuchaj mnie dobrotliwie. Amen. Modlitwy końcowe w trakcie części dziękczynnej: Cóż Ci dać mogę, o Królowo pełna miłości? Moje całe życie poświęcam Tobie. Ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją, o Dziewico Różańca Świętego z Pompejów, bo gdy Twojej pomocy wezwałem, nawiedziła mnie łaska Boża. Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś. O ile zdołam będę rozszerzać nabożeństwo do Różańca Świętego, wszystkim głosić będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną, aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem do Ciebie się udawali. O, gdyby cały świat wiedział jak jesteś dobra, jaką masz litość nad cierpiącymi, wszystkie stworzenia uciekałyby się do Ciebie. Amen. Na koniec odmawiamy modlitwę „Pod twoją obronę” oraz trzy razy z ufnością prosimy: „Królowo Różańca świętego, módl się za nami”. Nowenna Pompejańska jest szkołą modlitwy i należy odmawiać ją codziennie. Jeżeli z jakiegoś powodu ją przerwiemy, należy zacząć od nowa. Dlaczego 54 dni? Nowenna kojarzona jest z dziewięcioma dniami modlitw. W przypadku Nowenny Pompejańskiej modlitwa trwa 54 dni. Skąd ta różnica? Matka Boża w objawieniu poleciła odmówić trzy nowenny dziękczynne i trzy błagalne. Daje to 6 nowenn po 9 dni, co daje razem 54 dni. Nowenna Pompejańska dzieli się na dwie części po 27 dni – część błagalną i dziękczynną. Modlitwie towarzyszy przez cały czas jedna intencja. |
|
|