|
Bóg
zmienia plany człowieka Już byli poślubieni.
Już wybrali. Uzgodnili, jak chcą żyć. Czyż Bóg
się zagapił i nie przysłał swojego anioła
wtedy, gdy była właściwa chwila? Najwyższy nawiedza Maryję
i Józefa i zmienia ich plany na przyszłość.
U nich wszystko, od tej chwili, będzie inaczej:
i z miłością małżeńską,
życiem rodzinnym, z wszelkim planowaniem. Przyszedł
Bóg i Maryja doznaje wielkiej radości. Trzeba wówczas zanurzyć
ludzką radość, płynącą ze związku
mężczyzny z kobietą, w tej radości, która
napełnia niegasnącym weselem i duszę i ciało
człowieka. Maryja czysta, wolna, kochająca, „pełna
łaski”, sprawy Boże stawia jako najważniejsze. Swoje ludzkie
szczęście, bezpieczeństwo, osobiste pragnienia powierza Ojcu,
który wie, co czyni. Bóg wchodzi w to,
co człowiek zaplanował. Objawia swoje plany wówczas, gdy
nadchodzi „Jego godzina”. Jan Paweł II mówił: „Czy można powiedzieć
Bogu - nie! Czy można powiedzieć Chrystusowi - nie!
Oczywiście, można. Człowiek jest wolny; ale: czy wolno
i w imię czego wolno?” Dowiadujemy się o planach
Bożych nie na początku życia, lecz gdy ono trwa. Nie znamy
swojej przyszłości. Taka sytuacja może napełniać
ogromnym przerażeniem. Wielu ludzi nie wie, co będzie
z ich małżeństwem, zdrowiem, wychowaniem dzieci.
Pytają wróżek, kart, uczestniczą w seansach
spirytystycznych. Jedynie Bóg wie, co będzie z nami. Nie
trzeba się bać, gdyż jesteśmy w Jego rękach. Nie wszystko trzeba poznać,
co odnosi się do naszej przyszłości. Gdy chcemy
wiedzieć w czasie, którego Bóg nie przewidział
na objawienie nam swoich tajemnic, zaczynamy buntować się,
zniechęcać, podejrzewać Go, że działa
na naszą niekorzyść. Brak koncentracji na kreowaniu
własnego szczęścia, bezpieczeństwa, spokoju,
umożliwi przyjęcie Bożych zamiarów. Czystość serca,
otwiera człowieka na rozumienie tego, co mówi Bóg.
Czystość jest wolnością ducha. Mogę zrozumieć
mojego Pana nie wtedy, gdy jestem niewolnikiem, lecz wówczas, gdy
uczestniczę w „wolności synów Bożych”.
Czystość, a tym samym wolność w Duchu
Świętym, przygotowuje człowieka do wybrania tego,
co „miłe Bogu i co doskonałe”. Pragnienie życia
w czystości, jest równoznaczne z pragnieniem życia
w łasce. Człowiek w tej sytuacji poznaje, że
miłuje Boga ponad wszystko i wszystkich. W czystości
zostaje nam objawiona przyczyna naszej radości, a jest nią
Bóg. Czystość owocuje głęboką
przynależnością do tego, „który mnie umiłował i samego
siebie wydał za mnie”. Niepokalana, należy do Pana. Czystość
karmi się słuchaniem i posłuchaniem Ojca,
we wszystkim. Maryja słuchając Boga pozwala, aby
On uczynił ją Matką Swojego Syna. Macierzyństwo
Maryi bierze początek z propozycji Boga i zgody
na nią Niepokalanej. Maryja wraz z Józefem,
znaleźli sens życia w tworzeniu warunków do tego, aby
człowiek poznał, pokochał i naśladował Jezusa.
Jedni płaczą, aby inni mogli się śmiać. Inni
cierpią, aby ktoś odzyskał zdrowie, również
to duchowe. Jedni oddają życie Bogu, aby ci, którzy nie
szukają Boga, „zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy”. Maryja kochała Józefa
z wzajemnością. Bóg odsłania swoje plany przed tymi,
którzy kochają, ponieważ oni rozumieją, co mówi Bóg
i chcą tego, czego On pragnie. Św. Augustyn
powiedział: „Dajcie mi człowieka, który kocha, a on zrozumie,
co mówię”. Bóg Ojciec nie chce, żeby Maryja była
osamotniona wśród ludzi. Stawia przy Jej boku mężczyznę,
Józefa. Na drodze naszego życia otrzymujemy wsparcie zarówno
od Boga, jak i od przyjaznego nam człowieka. Dobrze jest
mieć kogoś tak bliskiego w życiu,
a równocześnie zaufanego, jak Maryja.
Ks. Józef Pierzchalski SAC Nowenna Pompejańska Nowenna Pompejańska nazywana jest też nowenną „nie do odparcia”, ponieważ Matka Boża złożyła obietnicę, że każdy, kto przez 54 dni odmówi różaniec, prosząc o konkretną łaskę - otrzyma ją. Nowenna to dziewięciodniowe nabożeństwo odmawiane zazwyczaj w jednej konkretnej intencji. Nowenna pompejańska jest specyficzną modlitwą, bo składa się z sześciu nowenn. Powstała prawdopodobnie w Pompejach i została rozpropagowana przez dominikańskiego tercjarza bł. Bartłomieja Longo. Jako student związał się z ruchem satanistycznym, który dość mocno działał w ośrodkach akademickich. Był zafascynowany okultyzmem i doszedł nawet do wtajemniczenia na poziomie kapłana. Wiele grup studenckich w Neapolu oraz innych ośrodkach w krajach zachodniej Europy podlegało wtedy wpływom ruchów masońskich i satanistycznych. Błogosławiony Bartłomiej Longo dwa lata trwał w tych praktykach. Przeżywał wielkie ciemności, chciał popełnić samobójstwo. Znajomy katolik umówił go w końcu na spotkanie z księdzem, który przekonał Bartłomieja, że musi powierzyć się Matce Bożej. I rzeczywiście tak uczynił. Wyszedł z ciemności, ale przez cały okres nawrócenia mocno przeżywał swoje odejście od Boga i miał straszne pokusy rozpaczy. Kiedyś przyjechał do Pompejów, gdzie znajoma prosiła go, by zajął się terenem, który dzierżawiła. Podjął się tego zadania i gdy tam przebywał, nadal przeżywał ogromne ciemności. W pewnym momencie usłyszał słowa: „Jak będziesz się modlił na różańcu i propagował Różaniec, to Ja cię z tego uleczę”. To były słowa Matki Bożej. Zaczął odmawiać Różaniec i odzyskał spokój. W Pompejach odbudował kościół, wybudował sanktuarium Matki Bożej, do którego przywiózł obraz Matki Bożej Różańcowej ze św. Dominikiem. Pewnego dnia przyszła do niego kobieta, która została uzdrowiona za pośrednictwem Matki Bożej. W chorobie usłyszała wskazanie, że powinna modlić się na różańcu przez 54 dni. Pierwsze 27 dni miała prosić o uzdrowienie, a przez kolejne 27 dni miała dziękować. Po 54 dniach została uzdrowiona. Przyszła i opowiedziała o tym Bartłomiejowi. On natomiast zaczął w Pompejach propagować nowennę zwaną dzisiaj pompejańską. Papieże uznali tę nowennę oraz objawienia z nią związane jako prawdziwe ze względu na ogromną skuteczność. Jak się modlić? Nowenna pompejańska trwa 54 dni. Każdego dnia odmawiamy trzy części różańca świętego (radosną, bolesną i chwalebną). Jeśli ktoś chce, może odmawiać czwartą część z tajemnicami światła. Przed rozpoczęciem różańca wymieniamy najpierw intencję (tylko jedną), a następnie mówimy: „Ten różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo Różańca świętego”. Odmawiamy modlitwy początkowe różańca (Wierzę w Boga, Ojcze Nasz, 3 Zdrowaś Mario, Chwała Ojcu) – jeden raz na początku nowenny w danym dniu. Odmawiamy różaniec – wszystkie 15 tajemnic (do nowenny pompejańskiej można dołączyć również tajemnicę światła). Nie trzeba odmawiać wszystkich tajemnic za jednym razem – modlitwę można podzielić, np. na pory dnia. Po zakończeniu każdej części różańca odmawiamy modlitwy: błagalną bądź dziękczynną. Modlitwy błagalne (odmawiane pierwsze 27 dni) i dziękczynne (kolejne 27 dni) w Nowennie Pompejańskiej: Modlitwy końcowe w trakcie części błagalnej: Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach, nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez upodobanie, jakie okazujesz dla Twojej świątyni w Pompejach wysłuchaj mnie dobrotliwie. Amen. Modlitwy końcowe w trakcie części dziękczynnej: Cóż Ci dać mogę, o Królowo pełna miłości? Moje całe życie poświęcam Tobie. Ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją, o Dziewico Różańca Świętego z Pompejów, bo gdy Twojej pomocy wezwałem, nawiedziła mnie łaska Boża. Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś. O ile zdołam będę rozszerzać nabożeństwo do Różańca Świętego, wszystkim głosić będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną, aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem do Ciebie się udawali. O, gdyby cały świat wiedział jak jesteś dobra, jaką masz litość nad cierpiącymi, wszystkie stworzenia uciekałyby się do Ciebie. Amen. Na koniec odmawiamy modlitwę „Pod twoją obronę” oraz trzy razy z ufnością prosimy: „Królowo Różańca świętego, módl się za nami”. Nowenna Pompejańska jest szkołą modlitwy i należy odmawiać ją codziennie. Jeżeli z jakiegoś powodu ją przerwiemy, należy zacząć od nowa. Dlaczego 54 dni? Nowenna kojarzona jest z dziewięcioma dniami modlitw. W przypadku Nowenny Pompejańskiej modlitwa trwa 54 dni. Skąd ta różnica? Matka Boża w objawieniu poleciła odmówić trzy nowenny dziękczynne i trzy błagalne. Daje to 6 nowenn po 9 dni, co daje razem 54 dni. Nowenna Pompejańska dzieli się na dwie części po 27 dni – część błagalną i dziękczynną. Modlitwie towarzyszy przez cały czas jedna intencja. |
|
|
