|
Liczba 40 stanowi w Piśmie Świętym
wyraz pewnej dłuższej całości, czasu przeznaczonego na
jakieś konkretne zadanie człowieka lub zbawcze działanie Pana
Boga. W Wielkim Poście Kościół odczytuje i przeżywa nie
tylko czterdzieści dni
spędzonych przez Pana Jezusa na pustyni, gdzie się modlił i
pościł przed rozpoczęciem Swojej publicznej misji, ale
i trzy inne wielkie wydarzenia biblijne: czterdzieści dni powszechnego potopu, po których Pan Bóg
zawarł przymierze z Noem oraz
czterdzieści lat pielgrzymowania Izraela po pustyni ku ziemi obiecanej i
czterdzieści dni przebywania
Mojżesza na Górze Synaj, gdzie otrzymał od Jahwe Tablice Prawa. Tradycyjnemu
obrzędowi posypania głów popiołem towarzyszą w Środę Popielcową
słowa: "Pamiętaj,
że jesteś prochem i w proch się obrócisz" albo
"Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię".
Do Sakramentu Pokuty i
Pojednania zapraszamy dwadzieścia minut przed każdą Mszą
św. z nauką rekolekcyjną oraz podczas Nabożeństwa
pokutnego w sobotę o godzinie 17.30 PLAN REKOLEKCJI WIELKOPOSTNYCH:
Nowenna Pompejańska Nowenna Pompejańska nazywana jest też nowenną „nie do
odparcia”, ponieważ Matka Boża złożyła
obietnicę, że każdy, kto przez 54 dni odmówi różaniec,
prosząc o konkretną łaskę - otrzyma ją. Nowenna to dziewięciodniowe nabożeństwo odmawiane
zazwyczaj w jednej konkretnej intencji. Nowenna pompejańska
jest specyficzną modlitwą, bo składa się
z sześciu nowenn. Powstała prawdopodobnie
w Pompejach i została rozpropagowana przez
dominikańskiego tercjarza bł. Bartłomieja Longo. Jako student związał się
z ruchem satanistycznym, który dość mocno
działał w ośrodkach akademickich. Był zafascynowany
okultyzmem i doszedł nawet do wtajemniczenia na poziomie
kapłana. Wiele grup studenckich w Neapolu oraz innych
ośrodkach w krajach zachodniej Europy podlegało wtedy
wpływom ruchów masońskich i satanistycznych. Błogosławiony Bartłomiej Longo dwa lata trwał w tych praktykach.
Przeżywał wielkie ciemności, chciał popełnić
samobójstwo. Znajomy katolik umówił go w końcu
na spotkanie z księdzem, który przekonał Bartłomieja,
że musi powierzyć się Matce Bożej.
I rzeczywiście tak uczynił. Wyszedł
z ciemności, ale przez cały okres nawrócenia mocno
przeżywał swoje odejście od Boga i miał
straszne pokusy rozpaczy. Kiedyś przyjechał
do Pompejów, gdzie znajoma prosiła go, by zajął
się terenem, który dzierżawiła. Podjął się
tego zadania i gdy tam przebywał, nadal przeżywał ogromne
ciemności. W pewnym momencie usłyszał słowa: „Jak
będziesz się modlił na różańcu
i propagował Różaniec, to Ja cię z tego
uleczę”. To były słowa Matki Bożej. Zaczął
odmawiać Różaniec i odzyskał spokój. W Pompejach odbudował
kościół, wybudował sanktuarium Matki Bożej,
do którego przywiózł obraz Matki Bożej Różańcowej
ze św. Dominikiem. Pewnego dnia
przyszła do niego kobieta, która została uzdrowiona
za pośrednictwem Matki Bożej. W chorobie
usłyszała wskazanie, że powinna modlić się
na różańcu przez 54 dni. Pierwsze 27 dni miała
prosić o uzdrowienie, a przez kolejne 27 dni miała
dziękować. Po 54 dniach została uzdrowiona. Przyszła
i opowiedziała o tym Bartłomiejowi. On natomiast
zaczął w Pompejach propagować nowennę zwaną
dzisiaj pompejańską. Papieże uznali tę nowennę
oraz objawienia z nią związane jako prawdziwe
ze względu na ogromną skuteczność. Jak się modlić? Nowenna pompejańska trwa 54 dni.
Każdego dnia odmawiamy trzy części różańca
świętego (radosną, bolesną i chwalebną).
Jeśli ktoś chce, może odmawiać czwartą
część z tajemnicami światła.
Przed rozpoczęciem różańca wymieniamy najpierw
intencję (tylko jedną), a następnie mówimy: „Ten
różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo
Różańca świętego”. Odmawiamy modlitwy początkowe
różańca (Wierzę w Boga, Ojcze Nasz, 3 Zdrowaś
Mario, Chwała Ojcu) – jeden raz na początku nowenny
w danym dniu. Odmawiamy różaniec – wszystkie
15 tajemnic (do nowenny pompejańskiej można
dołączyć również tajemnicę światła). Nie
trzeba odmawiać wszystkich tajemnic za jednym razem – modlitwę
można podzielić, np. na pory dnia. Po zakończeniu
każdej części różańca odmawiamy modlitwy: błagalną
bądź dziękczynną. Modlitwy błagalne (odmawiane
pierwsze 27 dni) i dziękczynne (kolejne 27 dni) w Nowennie Pompejańskiej: Modlitwy końcowe w trakcie
części błagalnej: Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby
ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy
Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach,
nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa
Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez
upodobanie, jakie okazujesz dla Twojej świątyni
w Pompejach wysłuchaj mnie dobrotliwie. Amen. Modlitwy końcowe w trakcie
części dziękczynnej: Cóż Ci dać mogę, o Królowo pełna
miłości? Moje całe życie poświęcam Tobie.
Ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć
Twoją, o Dziewico Różańca Świętego
z Pompejów, bo gdy Twojej pomocy wezwałem, nawiedziła
mnie łaska Boża. Wszędzie będę opowiadać
o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś. O ile
zdołam będę rozszerzać nabożeństwo
do Różańca Świętego, wszystkim głosić
będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną,
aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem
do Ciebie się udawali. O, gdyby cały świat wiedział jak jesteś dobra, jaką masz
litość nad cierpiącymi, wszystkie stworzenia
uciekałyby się do Ciebie. Amen. Na koniec odmawiamy modlitwę „Pod twoją
obronę” oraz trzy razy z ufnością prosimy: „Królowo
Różańca świętego, módl się za nami”. Nowenna Pompejańska jest
szkołą modlitwy i należy odmawiać ją
codziennie. Jeżeli z jakiegoś powodu ją przerwiemy,
należy zacząć od nowa. Dlaczego 54 dni? Nowenna kojarzona jest
z dziewięcioma dniami modlitw. W przypadku Nowenny
Pompejańskiej modlitwa trwa 54 dni. Skąd ta różnica? Matka
Boża w objawieniu poleciła odmówić trzy nowenny
dziękczynne i trzy błagalne. Daje to 6 nowenn po 9
dni, co daje razem 54 dni. Nowenna Pompejańska dzieli się na dwie części
po 27 dni – część błagalną
i dziękczynną. Modlitwie towarzyszy przez cały czas jedna
intencja. |
||||
|
|
